Páskadagur í Beck Row

Í Bury St Edmunds þar sem allt var lokað vegna komu drottningarinnar.

Engilsaxneska þorpið í West Stowe.

Dóra notaði talandi leiðsögutæki til að komast á leiðarenda en ég vildi
heldur nota gamla góða kortið til að sjá hvar ég var stödd hverju sinni. Þarna erum við komin út úr rigningunni í kringum Norwich og næstum komin til Great Yarmouth.

Ég þorði í Parísarhjólið, kjarkurinn síeykst.

Komin á ströndina í Great Yarmouth og byrjuðum á að borða nestið.

Frænkurnar grófu hvor aðra í sandinn sem fylgdi okkur svo
alla leið heim og hjá þeim upp í rúm.

Kara Björk bjó til hátíðarmorgunverð fyrir okkur.
Mjög flott hjá henni.

Brandur fékk svo að slá garðinn til að komast í smásumarfíling.

Páskadagur runninn upp. Amma var búin að fela páskaegg hér og þar um húsið og upphófst mikil leit snemma í morgun. Rúna vakti ömmu sína með tárin í augunum því hún og mamma hennar fundu ekki neitt svo amma varð að fara og gefa vísbendingar þangað til öll eggin fundust.
Málshættirnir voru af ýmsum toga, ég fékk Vandratað er meðalhófið (orð að sönnu), Dóra fékk Best er sígandi lukka og Kara fékk Betra er blátt (blávatn) en ekkert og Viktoría fékk Sá á fund sem finnur ef enginn er eigandinn, Roman fékk Fleira er matur en feitt kjöt og svo finn ég ekki málsháttinn hennar Rúnu. Brandur deildi páskaegginu og málshættinum með mér.
Kara bjó til dýrindis páskamorgunverð fyrir okkur og eftir páskaeggjaát og leti fór Brandur út að slá blettinn til að fá smáforskot á íslenska sumarið sem bíður eftir okkur heima.
Í fyrradag fórum við og skoðuðum englilsaxneskt þorp í West Stow. Þar hafa verið byggð nokkur hús í gömlum stíl og fer ekki mikið fyrir þægindunum frekar en í gömlu torfkofunum okkar. Þarna var leiksvæði sem krakkarnir fengu smáútrás í og síðan var haldið heim.
Í gær var tekin stefnan í austur í átt að ströndinni til Great Yarmouth. Þegar við vorum komin hálfa leið keyrðum við inn í úrhellisrigningu svo það sást varla út um framrúðuna og þá fór nú að fara um framsætisfarþegann. Á hraðbraut og sjá ekki út er ekki alveg á óskalistanum. Áfram var samt haldið þangað til við komum austur fyrir Norwich, þá stytti skyndilega upp og við tók glaðasólskin og hiti.
Great Yarmouth er strandbær og þar er búið að byggja upp alls konar afþreyingu fyrir peningaglaða túrista. Börnin undu sér samt vel við leik í sandinum með skóflur og fötur og suðuðu ekki neitt um að fá að fara í Parísarhjólið né vatnsrennibrautir. Við Brandur stálumst í Parísarhjólið til að fá að sjá aðeins yfir landið og útsýnið var mjög fallegt yfir borgina og út á sjóinn. Síðan var brunað heim til að ná því að fara í bíó með börnin sem búið var að lofa þeim en vegna umferðartafa þá náðum við því ekki heldur fengu þau bara video og popp heima í staðinn. Við Brandur fórum á Bird in Hand (krá hér rétt hjá) og ég ætlaði að gera vel við hann en maturinn var nú ekki til að hrópa húrra yfir, frekar ólystugur svo ekki sé meira sagt.
En þetta er síðasti dagurinn okkar hér, við höldum heim á morgun eftir gott frí og samveru með barni og barnabörnum. Vonandi tekur íslenska vorið vel á móti okkur með rigningu og tilheyrandi og vonandi er vetur konungur búinn að sleppa takinu.