Afmæli á Elliðavatni

Erum við ekki sæt?

Bjössi var mömmu sinni til halds og trausts. Held að þetta sé í fyrsta skipti sem ég sé hana svartklædda. Vonandi hefur það ekkert með aldurinn að gera.

Anna hélt fína ræðu eins og henni er einni lagið.

Anna var ánægð með nöfnu sína.

Gurrý, Marta og Anna Eym hita upp.

Garðar, Sigga og Auður hlusta á afmælisbarnið með andakt.

Það var nóg að gera um helgina. Á föstudaginn fór ég í fimmtugsafmæli Aðalheiðar samkennara míns í Engjaskóla. Þar var líf og fjör og margt um manninnn. Ég fór reyndar fyrst heim sem er frekar nýtt fyrir mér en ég þorði ekki annað þar sem ég þurfti að eiga einhverja orku eftir fyrir sextugsafmæli Önnu Margrétar sem var á laugardagskvöldið.
Anna hélt upp á tímamótin í gamla Elliðavatnsbænum sem er stórskemmtilegur staður og útsýnið yndislegt. Við tókum sem betur fer Önnu og Þórarin með okkur því annars hefðum við sennilega aldrei fundið staðinn, sést að ég les aldrei leiðbeiningar. Þetta var alveg stórskemmtilegt kvöld og ekki annað að sjá en Anna væri búin að sætta sig við þessi tímamót og þarna var vel veitt í mat og drykk. Það var mjög gaman að hitta gamla samkennara úr Varmárskóla sem ég hafði ekki hitt lengi og var þetta dálítið ¨flashback¨ um stund. Ekki laust við að ég héldi á tímabili að ég hefði skroppið nokkur ár aftur í tímann og þar með yngst um leið. En ég fann á sunnudeginum að það hafði verið tóm ímyndun og ég hrökklaðist aftur inn á það tímaskeið sem ég er víst á. Það tekur sinn toll að fagna og vaka og ég verð víst að sætta mig við það. En ég sé alltaf betur og betur hvað það er gaman að eldast og þroskast og hver aldur hefur sinn sérstaka sjarma. Þetta með þroskann er samt stundum dálítið vafasamt en vonandi kemur hann með hækkandi aldri.
Dóra kemur heim á miðvikudaginn til að samfagna bróður sínum sem er við það að skríða yfir á fertugsaldurinn og við ætlum að gera eitthvað skemmtilegt um næstu helgi svo hann sætti sig betur við það. Sem sagt nóg að gera í að fagna tímamótum.