Helgarfrí

Ég stal þessum myndum af heimasíðunni arnif.123.is.

Nú gengur minn heittelskaði undir nafninu Grasa-Brandur og ég er talin stjórna því úr landi að hann borði bara gras og ávexti og láti allar kökur og bakkelsi fram hjá sér fara.

Þvílík völd sem ég hef.

Bátsmaðurinn Grasa-Brandur reynir eins og hann getur að finna eitthvað

handa mannskapnum að gera meðan rúntað er um höf í leit að loðnu sem ekki finnst.

Þeir merktu hnúfubak sem átti síðan að fylgjast með á eftir loðnutorfunum en hann firrtist illilega við merkinguna og er bara á hraðri leið suður um höf og ekki viðlit að elta hann.

Það er hægt að fylgjast með ferðum þessa merka hvals á hafro.is.

Í mínu lífi gerist næsta lítið sem hægt er að blogga um. Mestum tíma eyði ég í vinnunni við skapandi störf í þágu barna og á kvöldin hef ég félagsskap prjónanna og framleiði lopapeysur, vettlinga og sokka mér til ánægju og vonandi þiggjendum til yls og yndisauka. Á fimmtudaginn hitti ég spilavinkonur mínar og ætlaði aldeilis að sigra einu sinni sem oftar. Það tókst ekki frekar en fyrri daginn og skiptum við Anna M tapinu á milli okkar. Þetta er orðin ágætis æfing í að vera ekki tapsár en það örlar þó á því ennþá. Þessi spilakvöld eru okkur vinkonunum kærkomin tækifæri til að hittast og spjalla og hvæsa svolítið hver á aðra. Misjöfn er samt þörfin því sumar hafa fleiri tækifæri en aðrar til að stunda félagslífið hér í borg. Örlar stundum á smáöfund hjá okkur hinum sem erum ekki eins vinsælar og eftirsóttar. Nefni engin nöfn.

Nú hefur hlýnað í veðri og fallegi hvíti snjórinn sem hefur fengið að vera óáreittur um tíma er á hröðu undanhaldi og nú er vissara að passa sig á hálkunni sem kemur undan snjónum.

Helgina ætla ég að nota til afslöppunar og prjónaskaps. Alltaf svo gott að eyða smátíma í að gera ekki neitt enda hafa margir misskilið orðið ¨tóm¨stundir. Margir halda að það eigi að nota þessar stundir til að æða út um borg og bý í leit að líkamsrækt eða menningarleit en það er algjör misskilningur. Þetta eiga að vera tómar stundir.

Þorrahugleiðingar

Barnabörnin í Englandi fengu smásýnishorn af snjó.

Þau hafa augljóslega þurft að nota hann allan til að búa til einn snjókarl.

Rúna í afmælinu hennar Köru sem var í Hawaistíl.

Þessari finnst ekki leiðinlegt að láta mynda sig.

Flottur snjókarl í góðu skapi, sá eini sem brosir.

Kara Björk er orðin 12 ára og þær eru flottar hérna mæðgurnar.

Ég hef notað þessa helgi til að hvíla mig, reyndar setið við að prjóna lopapeysu á Snædísi og orðin dálítið þreytt í höndunum. Um síðustu helgi fór ég í afmæli Jóhönnu skólastjóra sem var haldið á Vínbarnum. Þar var mikið fjör og hávaði og ég finn það alltaf betur og betur að aldurinn er farinn að segja til sín því ég á mjög erfitt með að halda uppi samræðum við þannig aðstæður, heyri ekki orðið hálfa heyrn.

Á fimmtudaginn fór ég í Borgarleikhúsið með fyrrverandi samkennurum úr Varmárskóla. Við sáum sýninguna Rústað og mér skilst að nafnið sé dregið af því að áhorfendum sé rústað. Ég var búin að lesa um leikritið tveimur dögum áður og sá þá að þetta væri ekki sýning fyrir mig enda voru skilti við innganginn þar sem viðkvæmir voru varaðir við. Ég lét mig samt hafa það til að hitta vinkonurnar en hefði betur verið heima. Þessi ¨leiklistarviðburður¨ er að mínu mati einn viðbjóður frá upphafi til enda og skilur ekkert eftir nema vanlíðan og ógleði. Þetta er í fyrsta sinn sem ég bíð eftir hléi - sem aldrei kom- til að geta farið heim. Síðasta hlutann horfði ég ekki á og í lok sýningar gat ég ekki einu sinni klappað. Ég skil ekki alltaf þörf leikritahöfunda til að ganga gersamlega fram af áhorfendum og að það kallist leiklistarviðburður þegar það er gert. Ef fólk fer með bros á vör út úr leikhúsinu þá er það ekki list. List verður að vera ljót og sársaukafull til að vera gjaldgeng meðal sérfræðinganna. Ég veit vel að það þarf að koma skilaboðum til heimsins um þann viðbjóð sem viðgengst í veröldinni en ég tel mig samt fá góðan skammt af því í blöðum og fréttum. Og hvað gera áhorfendur sem ganga út af svona sýningu? Fara þeir og breyta heiminum? Hvað gerum við til að breyta því ranglæti sem viðgengst hér á landi? Vilja allir vita af því ofbeldi sem er beitt gegn börnum, kannski í næsta húsi við okkur? Nei, við hristum hausinn yfir því að svona fólk skuli vera til og snúum okkur svo að öðru. Nú vona ég að ég sé búin að skrifa mig frá þessum viðburði og reyni að heyra ekki auglýsingarnar sem glymja um samdóma álit gagnrýnenda á þessari sýningu. Það kemur reyndar ekki fram hvort það sé jákvætt eða neikvætt, enda var sá dómur sem ég las ekki jákvæður. Nóg um það, ég vel mér næst það sem mig langar til að sjá.

Veðrið hefur verið gott undanfarið, mikið frost og kuldi en bjart og stillt. Allt í lagi að hafa snjó þegar hann fær að vera í friði og ekki að fjúka til og frá. Í dag er sólskin og fallegt veður og ég ætla að leggja prjónana til hliðar og koma mér út.